Pułkownik Jan Piwnik „Ponury” – legendarny dowódca partyzancki Armii Krajowej w Górach Świętokrzyskich i na Nowogródczyźnie został pośmiertnie odznaczony przez Prezydenta RP Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski. Uroczystość odbyła się w Pałacu Prezydenckim w Warszawie. Odznaczenie odebrała z rąk Bronisława Komorowskiego rodzina pułkownika „Ponurego”.
Jan Piwnik był żołnierzem Wojska Polskiego i aspirantem Policji Państwowej. Uczestniczył w wojnie obronnej 1939 roku, następnie walczył we Francji i Wielkiej Brytanii. Został wcielony do dywizjonu artylerii w 4 Brygadzie Kadrowej Strzelców, potem przeniósł się do 1 Samodzielnej Brygady Spadochronowej. Zyskał status cichociemnego i awansował do stopnia porucznika. W 1942 r. Komendant Główny AK, gen. Stefan Rowecki „Grot” wyznaczył go do zadania odbicia trzech żołnierzy z więzienia w Pińsku. Akcja została uznana za wzorcową i na jej podstawie prowadzono szkolenia dywersji.
W maju 1943 roku Jan Piwnik formalnie przyjął funkcję dowódcy Zgrupowań Partyzanckich AK „Ponury” na Kielecczyźnie. Utworzył zgrupowania liczące ok. 100 ludzi. 4 czerwca został też komendantem „Kedywu” Okręgu Radomsko-Kieleckiego AK. Bazą wypadową zgrupowań stało się wzgórze Wykus w Puszczy Jodłowej w Górach Świętokrzyskich. Z inicjatywy Jana Piwnika w niemieckiej fabryce uzbrojenia w Suchedniowie została zapoczątkowana tajna produkcja kopii angielskich Stenów, by doposażyć partyzantów. Jego zgrupowania z powodzeniem przeprowadziły wiele akcji dywersyjnych i ataków na obiekty niemieckie, likwidowały też konfidentów, rozprawiały się z bandami rabunkowymi. Jan Piwnik „Ponury” został odznaczony Złotym i Srebrnym Krzyżem Orderu Virtuti Militari.
Ewa Golińska